samedi 13 juin 2015

Vogel gevonden.

Zo'n raar verhaal dit. Van de week ging ik rond 12.00 met de hond naar de hei. Bij de laatste woningen die grenzen aan de hei zag ik ineens een soort klein papegaaitje op de grond tegen een muurtje zitten. Ik snel weer naar huis met hond en haalde een vangnetje en handschoen (het had nl een flinke snavel). Het lukte me om hem te vangen. Ik heb hem thuis even in de honden/katten vervoersbench gezet met een bakje water en een trosgierst. Het beestje was uitgeput en bleef in een hoekje zitten. Ik ging even bedenken wat ik nu met hem moest. Een straat hierachter is iemand die een volière heeft met kromsnavels. Ik heb ze nooit gezien, maar ik hoor ze altijd als ik er langs loop.

Ik ben er even naar toe gelopen om te vragen of zij er 1 kwijt waren. Maar dat was niet het geval. Toen vroeg die man of hij hem even mocht zien. Ik de bench met vogel opgehaald en toen hij hem zag zei hij dat het een halsbandparkiet was. Hij deed nogal laatdunkend, "in Amsterdam vliegen ze los en veroorzaken overlast, veel mensen nemen ze en laten ze later los......", maar goed, toen zei hij dat hij hem wel in een noodkooi zou zetten hem eten zou geven en een plekje voor hem zou zoeken. Hij pakte hem uit de bench en zette hem in een kooitje. De vogel klom meteen omhoog en ging op een stok zitten. Het viel me op dat hij niet weg kroop in de kooi maar gewoon tegen de tralies bleef zitten waar wij stonden. Het feit dat hij niet meteen zo snel mogelijk bij ons vandaan wilde, duidde er voor mij op dat hij dus mensen gewend was. Dat zei ik ook tegen die man.

De volgende dag, vlak voordat ik naar een werkoverleg moest krijg ik een wa van mijn dochter; iemand had op fb een oproep gedaan ivm de vermiste vogel van haar zoon. Ik had toen ik hem vond een fotootje naar dochter gestuurd en toen zij dat fb bericht zag, stond daar ook een foto bij. Zij heeft contact met die vrouw opgenomen en mijn nr gegeven. Toen die vrouw me belde, bleek haar zoon dus om de hoek te wonen waar ik de vogel vond. Nog even snel, voor mijn werkoverleg naar de mensen gegaan waar ik de vorige dag de vogel achter liet. Toen vertelde die vrouw me dat hij dood was ??? Ik scheurde snel door naar mijn werkoverleg. Werd een paar keer gebeld maar kon natuurlijk niet opnemen. Toen ik na het overleg het nummer terug belde was het die jongen waar het vogeltje van was. Ik moest hem toen vertellen dat hij dood was. Ik vertelde hem wat ik had gehoord. Later belde hij me terug en wilde zijn vogel graag zien. Aangezien ik geen zin meer had om ertussen te zitten heb ik hem het adres gegeven waar ik de vogel had gebracht. Na zijn werk is hij er langs gegaan om zijn vogel te zien. Hij heeft hem mee gekregen om hem te kunnen begraven en stuurde mij een fotootje van de dode vogel omdat ik ook, naarmate de dag vorderde me steeds meer af ging vragen wat er gebeurt was nadat ik de vogel achter liet en de volgende ochtend toen ik informeerde.

Het is raar. De foto die ik van hem kreeg van de dode vogel, laat enorme beschadigingen rondom zijn nekje zien. Alle veertjes rondom de nek stonden rechtop en de oogjes stonden wijd open. Ik heb een gaaf vogeltje af geleverd. Het enige wat enigszins een beetje verfrommeld was, waren zijn staartveren omdat ik hem natuurlijk moest vangen en vasthouden.

Ik krijg meer en meer het gevoel dat ze hem gewoon zijn nek om hebben gedraaid. Omdat ze er zelf geen affectie mee hadden. Ik weet uit ervaring (heb al jaren Zebravinken) dat veel "vogelliefhebbers" alleen maar voor de roem of het geld gaan. Zodra het niet meer oplevert wat zij ervan verwachten wordt het ook net zo makkelijk weer gedumpt.

Ik kreeg smsjes van de jongen waar de vogel van was. De vogel was zijn "kind". Hij was tam, kon kunstjes, kon praten........Ik voel me zo ellendig. Ik dacht er voor de vogel goed aan te doen hem onder te brengen bij iemand die ervaring heeft met kromsnavels. Als ik dit had geweten had ik hem liever nog een nacht in die bench laten zitten.


Vogel gevonden.

0 commentaires:

Enregistrer un commentaire